محله اسماعیلآباد، یادگار به جا مانده از مزرعهای قدیمی است که دستکم از سده دوازده قمری وجود داشته است. بنا به کتاب جغرافیای تاریخی شهر مشهد، نام این مزرعه هنگام اشاره به حدود مزرعه بحرآباد، در وقفنامه یلداش بیگ، از واقفان دوره افشاری، آمده است.
این محله گرچه از حدود سال ۱۳۷۵ به تدریج به شهر پیوسته، هنوز بافتی روستایی دارد. همجواری متجمعهای مدرن و لوکس تجاری در محله قدس با خانههای کوچک و ساده محله اسماعیلآباد یکی از اولین نکاتی است که به محض ورود از محله قدس به محله اسماعیلآباد توجهها را به خود جلب میکند.
محله اسماعیلآباد با ۵۷۵ هکتار وسعت، ششمین محله بزرگ مشهد است، اما از آنجایی که ۸۴ درصد وسعت محله را باغات کشاورزی تشکیل داده و تنها ۵ درصد آن مسکونی است، جمعیت این محله نسبت به وسعتش کم است و در هر هکتار آن تنها ۸۰ نفر سکونت دارند.
بیشتر ساختمانهای محله اسماعیلآباد یک و دو طبقه هستند. در این محله همسایگان شیعه و سنی کنار یکدیگر با وحدت زندگی میکنند. نرخ باسوادی در محله اسماعیلآباد ۸۴ درصد است که نسبت به بسیاری از محلات مشهد کمتر است.
فراوانی کارتنخوابها در این محله موجب پایین آمدن امنیت در آن شده است.
محله اسماعیلآباد به خطوط قطارشهری دسترسی ندارد. تنها راه ارتباط این محله به شریانهای درون شهری بولوار خیام شمالی است. این محله تنها یک ایستگاه اتوبوس دارد و فاصله از هر نقطه محله تا ایستگاه اتوبوس به طور میانگین ۸۷۴ متر است.
محله اسماعیلآباد در انتهای بولوار خیام شمالی قرار دارد و با محلات بهمن، قدس و نوید همسایه است.